Otobüsten indiklerinde ikisi de sersem gibiydi. Muavin hızlı hareketlerle bagajdaki valizleri kaldırıma yığmaya başladı. Sabah serinliğinde bütün yolcular hafif büzüşmüş bir halde sıranın kendi bağajlarına gelmesini bekliyordu. Aylın el çantasını üstün körü yoklarken, Erhan da gözü muavinde otobüse yavaş adımlarla yaklaşıp sordu.
- Kardeş. Beyler köyüne nasıl gideriz burdan ?
Muavin önce duymazlıktan gelmeyi denedi. Uykusunu alamamasının verdiği asabiyetle dişlerini sıktığını anlamak için yüzüne bakmaya bile gerek yoktu. Başını kaldırmadan ;
- Garın kapısındaki taksilere sor abi, bilmem ben.
Bir şeyler söylemek ister gibiydi Erhan. Hemen vazgeçti. Bağajdan çıkarılan valizlerin arasından kendisininkine uzanıp yanına doğru çekerken memnuniyetsizliğini belirten bir tonla muavine teşekkür etti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder